De meeste mensen zijn nooit helemaal tevreden met wat er nu, in dit moment, gebeurt. Sterker nog: de oorzaak van onze ontevredenheid is juist het idee dat we iets nodig hebben wat nu niet aanwezig is. Zelfs wanneer we alles al hebben wat ons hartje maar begeerde, dan hebben we toch het gevoel dat er iets ontbreekt. Waarom? Omdat we er zo gewend aan zijn geraakt om steeds meer te willen, dat niets ooit genoeg is.
We zijn zo verankerd geraakt in de gewoonte om ons ontevreden te voelen dat het zelfs normaal is geworden. Rijke of arme mensen, introvert of extrovert – we hebben altijd een worteltje voor ons uithangen dat net buiten ons bereik is, een tantaluskwelling die ons lijden alsmaar voortzet.
Maar als je je aandacht verschuift naar zijn in plaats van krijgen, en je niet meer focust op het lijden dat wordt veroorzaakt door de afwezigheid van iets maar focust op het moment om het in al zijn volheid te ervaren, dan zul je open staan om te ontvangen, om te zien wat het leven je eigenlijk allemaal te bieden heeft in elk moment. Er is niets mis met verlangens, maar om te verlangen zonder lijden, moet je verlangen zonder gehechtheid.
Wees aanwezig, laat het idee los van hoe dingen zouden moeten zijn voor je tevreden zou kunnen zijn. Alleen je staat van zijn kan je echt geluk brengen. We denken vaak dat de dingen die we krijgen ons gelukkig maken, maar wanneer we aanwezig zijn in dit moment, ervaar je dat geluksgevoel overal en altijd, waardoor je alleen maar nog meer geluk ervaart. Jij bent dat geluk. Jij bent die vreugde. Het is helemaal niet afhankelijk van je uiterlijke omstandigheden.
Observeer je geest. Vaak zul je merken dat als je het gevoel hebt dat er iets ontbreekt en niet kunt rusten tot je het bereikt hebt, het vaak een smoesje is om niet aanwezig te hoeven zijn. We proberen te ontsnappen aan het lijden door niet aanwezig te zijn in het moment, maar de ironie is dat we daardoor juist meer pijn ervaren. Het zijn trucjes van de geest die je gescheiden houden van je ware zelf: als je volledig aanwezig zou zijn, zonder al die afleidingen, dan hoef je niet geconfronteerd te worden met die onbekende diepte die binnen in je ligt verscholen.
Maar in werkelijkheid hoef je nergens bang voor te zijn. Die diepte is vervuld van liefde. En hoe kun je bang zijn voor liefde? We zijn toch ook niet bang voor de lucht die we inademen? Liefde is iets natuurlijks, een onderdeel van onze ziel. Open je hart en omarm het onbekende. Laat de controle los over wat je denkt dat je nodig hebt om gelukkig te zijn, en je zult open staan om de wonderbaarlijke, magische verassingen te ontvangen die het leven voor je in petto heeft.
Foto: Brook Aragona.