De moderne wereld is een onzekere plek. Door de kelderende beurskoersen en opkomst van allerlei nieuwe technologieën verandert onze maatschappij in rap tempo en niemand weet nog wat de toekomst brengt. Natuurlijk is dit altijd al zo geweest: de toekomst werd altijd al gekenmerkt door onzekerheid – dat hoort nu eenmaal bij het leven. Maar nu lijkt het wel alsof we steeds meer worden geconfronteerd met deze waarheid; waar ter wereld we ook leven, de illusie van materiële stabiliteit biedt nog maar weinig zekerheid voor onze toekomst.
Hoe kunnen we dit gevoel van onzekerheid in een onzekere wereld overwinnen? Hoe kunnen we ware stabiliteit vinden in het glippende zand van onze moderne tijd? De waarheid is dat je zekerheid alleen kunt vinden op die plek waar het zich altijd al heeft bevonden: ware zekerheid kun je alleen in jezelf vinden.
In elk van ons schuilt absolute stabiliteit. Wanneer je ervaart wat ik liefdebewustzijn noemt, kun je geen angst of gemis meer voelen. Liefdebewustzijn is dat je puur zijn ervaart, onze ware natuur. Het is geen mystieke of esoterische ervaring. Sterker nog: het is de meest concrete ervaring in het universum. Maar om deze ervaring te kunnen toelaten, moeten we eerst onze angsten en twijfels omarmen; we moeten leren elk aspect van onszelf te omarmen als we vervulling willen vinden.
Als er een aspect in jezelf is dat je afwijst, dan is je liefde voor je zelf voorwaardelijk. Onvoorwaardelijke liefde ontkent niets; het omarmt alles, doorziet de handelingen die uit angst voortvloeien en inspireert nieuwe keuzes die met liefde worden gemaakt, in plaats van veroordeling. Als je vrij wilt zijn van onzekerheid, moet je het eerst omarmen.
Als je je gevoelens van onzekerheid afwijst, zullen ze je achtervolgen. Als je een kind negeert, zal het blijven rondhangen en smeken om liefde; als je een deel van jezelf negeert, zal het altijd in je achterhoofd aanwezig zijn, als een leugen die je kunt verdringen maar nooit vergeten.
Het kan erg eng zijn om geconfronteerd te worden met de delen van jezelf die je veroordeelt: als je dat doet, dan geef je namelijk toe dat het masker dat je hebt opgezet voor anderen een leugen is. Je laat de krukken los waardoor je je altijd zo stabiel en sterk hebt gevoeld, en er zal een moment komen waarop je zult twijfelen aan je vermogen om zonder hulp te lopen. Maar als je vrij wilt zijn van onzekerheid, dan is dit een proces dat je zult moeten aandurven.
Voor ik mijn eigen avontuur van zelfontdekking aanging, kon ik mijn eigen onzekerheid niet uitstaan. Ik kon er gewoon niet tegen me verlegen of geïntimideerd te voelen. Ik had een beeld van hoe ik moest zijn en ik verborg mijn kwetsbaarheid achter alcohol, een façade die me zelfverzekerd en extrovert deed overkomen. Maar achter die façade moest ik nog steeds met de waarheid leven. In zekere zin doen we dit allemaal: we hebben allemaal een beeld van hoe we bij anderen willen overkomen. Maar zolang we afhankelijk zijn van de almaar verschuivende meningen van een veranderlijke wereld, zullen we in angst leven, een angst die alleen overkomen kan worden door uit onze beschermende schulp te kruipen, een schulp die we hebben gebouwd om ons te beschermen maar inmiddels een gevangenis is worden.
Dit proces van zelfaanvaarding is een handeling van liefde. Het is het mooiste geschenk dat je jezelf kunt geven. Wees zacht voor jezelf wanneer je het doet: straf jezelf niet voor je onzekerheid of wat jij als je tekortkomingen ziet. Als een kind bang is, straf je het dan? Nee, dan geef je het liefde, praat ermee en troost het. Maar met onszelf zijn we agressief en meedogenloos; we kunnen onze fouten niet verdragen. Om innerlijke zekerheid te vinden, moeten we onszelf leren vertrouwen.
We moeten elk aspect leren ervaren, niet omdat we het gevoel hebben dat we hebben gefaald of het maar opgeven, maar uit een verlangen om van ons innerlijke kind te houden en voorbij de aspecten die ons niet meer van nut zijn te kijken.
Als je je bewust wordt van een aspect in jezelf dat je hebt leren verstoppen, laat het dan los. Probeer het niet te dekken onder meer persoonlijkheidslagen. Hoe sneller je deze aspecten herkend en omarmt, des te sneller zul je er vrij van zijn. Wanneer je angst omarmt, dan valt de illusie die het heeft gecreëerd in duigen, en wat blijft er dan nog over? Liefde. Het is net als wolken die de zon bedekken, maar zodra ze verder waaien, zien we het licht weer. Confronteer je angsten met liefde, wijs ze niet af en negeer ze ook niet; als je dat doet, dan veranderen de wolken voor de zon al snel in een tsunami.
Onze onzekerheden borrelen vaak op wanneer de dingen niet gaan zoals we dat willen; wanneer deze angst opdoemt, versterkt ook je behoefte aan controle. Deze behoefte om de mensen en dingen om ons heen onder controle te hebben is een weerspiegeling van innerlijke onzekerheid: liefde vertrouwt en vloeit, terwijl angst controleert en verzet. Wanneer je de behoefte voelt om alles onder controle brengen, ga dan dieper, en onder die zorgen zul je iets beters vinden.
Wanneer je innerlijke transformatie ondergaat en liefdebewust wordt, dan wordt onvoorwaardelijke liefde voor het zelf een onuitputtelijke bron van overvloed, dan vloeit alles naar jou toe en vervolgens naar de mensen om je heen. Het wordt een magnetische, machtige kracht die alles om je heen aantrekt, en je creaties zullen je stoutste dromen overtreffen. Dan zie je dat er eigenlijk nooit een tekort aan iets was, dat alles in het hier en nu is, want wanneer je je compleet voelt in jezelf, komt alles je toe. Wanneer je gegrond bent in dat gevoel, dan word je de liefde.
Kies voor liefde en het zal je toekomen. Focus niet op wat er ontbreekt, focus op geven – geven zonder beperkingen.
We zijn getraind om te denken dat alles beperkt is, en die gedachte brengt angst en onzekerheid met zich mee, maar focus van nu af aan op liefde en ervaar de onbeperkte overvloed van de schepping. Ik nodig je uit om dit in jezelf te ervaren en de diepgaande, permanente vervulling die in je eigen hart ligt te ontdekken.
